معرفی و تاریخچه شهرستان بیجار:

شهرستان بیجار شهری است بسیار قدیمی و تاریخی برخی از مورخان قدمت آن را به هزاره سوم پیش از میلاد مسیح نسبت میدهند. شهر بیجار در غرب ایران واقع شده و یکی از شهرهای استان کردستان می باشد دارای 7730 کیلومتر مربع مساحت بوده و دارای 288 روستاست که حدود 262 روستای آن قابل سکونت می باشد . از شمال شرقی به استان زنجان ، از شمال غربی به شهرستان تکاب ( درآذربایجان غربی) ، از جنوب به شهرستان قروه ، از جنوب شرقی به قسمت کوچکی از استان همدان و از غرب به سنندج و دیواندره محدود است..

بیجار منطقه ای است در راستای رشته‌کوه‌های غرب ایران و یک سوم اراضی آن کوهستانی است. جنس خاک آن از سنگهای رسوبی بویژه ترکیبات رسی و آهکی و متعلق به دگرگونیهای دوران سوم است. شهر بیجار به "بام ایران" شهرت دارد چرا که 1940 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و 770 متر از تهران و 425 متر از سنندج بلندتر است. این شهر بلندترین شهر ایران است. بیجار در زمان قدیم معروف به ( بید زار ) بوده و بر خی وجه تسمیه ان را به این دلیل می پندارند .

شاه اسماعیل صفوی هنگام لشکر کشی به غرب ایران از این منطقه عبور کرده و  بیجار در دوران مغول‏ها هدف حمله قرار گرفت و چنگیز در ۱۰ کیلومتری بیجار در جاده‌ای که اکنون به دیواندره ختم می‏شود، اقامت گزید و در بالای کوهی به همین نام در 5 کیلومتری شهر قلعه‏ ای ساخت که اکنون نیز به چنگیز قلعه معروف است.    به دلیل شایستگی زنان این منطقه ، در زمان ناصرالدین شاه قاجار ، خزانه دارحکومت فردی به نام  "زبیده خانم گروسی " از اهالی حلوایی بیجار به عنوان همسر شاه و خزانه دار دربار بر گزیده شد و در حکومت وقت نفوذ زیادی پیدا کرد .

دیرینگی تاریخی این منطقه به هزاره سوم قبل از میلاد مسیح می رسد و موید این فرض " دژ سترک " یا قلعه " قمچقای " است که در عهد مادها ، پارتها و ساسانیان به عنوان پایگاه استراتژیک از آن استفاده می شده است. قلعه بالاي شهر بيجار معروف به قلعه بانو كه در مطالعات باستان شناسي آن را متعلّق به هزاره دوم قبل از ميلاد تشخيص داده اند ، سند قابل توجّهي بر اثبات قدمت تاريخي اين شهر است

اکثریت مردم شهرستان بیجار به زبان کردی گروسی سخن می‌گویند در این ناحیه دو گویش کردی از شاخه‌های کرمانشاهی و گورانی نیز تشخیص داده شده‌است.

مردم این شهرستان مسلمان و اکثریت آن پیرو مذهب شیعه اثنی عشری هستند. مراسم تاسوعا و عاشورای بیجار در ایران کم نظیر است و مردم در برگزاری آ ن مشارکت فعال دارند و هر ساله خبر نگاران داخلی و خارجی زیادی جهت تهیه گزارش در آ ن شرکت می‌کنند. مردم منطقه مراسم عید باستانی و ملی نوروز را هم با شکوه برگزار می‌نمایند.

از نامداران گروس می توان حسنعلی خان امیر نظام گروسی را نام برد که نوشته هایش نمونه ممتازی از نثر فارسی به شمار می رود. وی مدتی در مقام وزارت فواید عامه وسفیر وسر پرست دانشجویان اعزامی به اروپا و حکمرانی ولایات و ایالات بوده و کلا" در سال های 1253 تا 1275 هجری قمری مراحل خدمات دولتی را از سرهنگی فوج گروس و ریاست گارد مستحفظین دیوانخانه و ارگ تبریز و حفظ انتظامات کرمانشاه وخراسان و ... طی کرد و مقبره ا ش اکنون در ماهان کرمان در کنار شاه نعمت الله ولی قرار دارد ایشان بسیار مورد توجه میرزا تقی خان امیر کبیر بوده اند .

 شادروان شیخ فاضل گروسی یکی دیگر از نامداران گروس است وی در سال 1259 خورشیدی در بیجار زاده شد درتحصیل علوم فقه و اصول ، فلسفه ، عرفان، علوم غریبه و زبانهای بیگانه موفق بوده اند ، مفردات قرآ ن کریم ، ورزش افکار ،رساله تغنی در قرآن ، تجوید استدلالی ، جنگ المهمات ، هرکسی کار خودش بار خودش و ... از اثار وی است .

بیجار ، حضور بزرگان مذهبی چون سید محمد امامی و حسینعلی رحمانی گروسی و... را در تاریخ پر افتخار خود داراست. موسیقیدانان ، نگارگران ، خوش‌نویسان ، چامه‌گویان و سخنوران ، پزشکان ، هنرمندان از رشته های گوناگون ، روحانیون و نظامیان گران پایه زیادی در بیجار بوده و خدمات زیادی را ارائه داده اند.

صنایع دستی این منطقه را قالی ، قالیچه ، گلیم ، جاجیم ، سجاده ، نمد ، توری، دستکش ، جوراب و ... تشکیل می دهند و فر ش های این منطقه از شهرت جهانی برخوردار بوده و به كشورهاي خارجي صادر می شود.

از دیگر سوغاتی‌های این شهر می‌توان به حلوا سوهانی، نان شیرمال مخصوص بیجار و انواع ترشی‌های خوشمزه اشاره نمود.